Her yaz mevsimiyle birlikte gelen felaketin adı artık ezberimizde: Orman yangını. Ama bu felaketin gerçek adı ne yazık ki hâlâ yüksek sesle söylenemiyor. Çünkü bu yangınları sadece sıcak hava, kuru ot, ya da rüzgâr çıkarmıyor. Bu yangını asıl körükleyen, görevini yapmayanlar, sorumluluğu taşıyıp da taşımayanlar.
Yıllardır aynı görüntüler: Gökyüzünü saran siyah dumanlar, can havliyle kaçan yaban hayvanları, küle dönen ormanlar"¦ Ve her yıl aynı cümleler: "Tüm imkanlar seferber edildi." Hangi imkan? Hangi seferberlik? Yanan binlerce hektar orman bize başka bir şey söylüyor: Birileri görevini yapmıyor!
Seyirci Olan, Failden Farksızdır
Yangın uyarıları yapılır, uzmanlar bağırır, halk feryat eder"¦ Ama yetki sahibi olanlar nedense hep "hazırız" deyip geçer. Sonra felaket gelir, ortalık yanar, ama hiç kimse koltuğunu kaybetmez. Çünkü bu ülkede hesap vermek yerine açıklama yapmak adettendir.
Kimi zaman havadan müdahale gecikir, kimi zaman yer ekipleri eksik kalır. Uçaklar bakımsız, organizasyon dağınık, bilgi akışı karmaşık. Bu eksiklerin her biri alevin fitilidir. Ama ne hikmetse, tüm bu zincirleme ihmallerin sonunda ortaya çıkan yangın için "doğal afet" denir. Hayır, bu doğal değil. Bu, yönetil(e)meyen bir felaketin adıdır.
Doğa Yanar, Bürokrasi Susar
Yangın çıktığında ilk refleksin sorumluluk almak değil, suçu başkasına atmak olması, bu yangınların asıl sebebidir. Bazıları için orman sadece haritada yeşil bir leke. Yandığında yerine ne yapılacağına kafa yoranlar, yanmadan önce ne yapılması gerektiğini nedense hiç düşünmez.
Bu yangının dumanı sadece göğe yükselmiyor, aynı zamanda vicdanları da boğuyor. Ve bu vicdan, bugün susanları, yarın tarih önünde yargılayacak.
Sözde Değil, Özde Müdahale Gerek
Yangınla mücadele, afet anında yapılan açıklamalarla değil, yıl boyu yapılan hazırlıklarla olur. Eğitimle, ekipmanla, denetimle olur. Ama bazı makamlar, felaket geldikten sonra kameraların karşısında görünmeyi, önlem almaya tercih ediyor.
Halkın dayanışmasıyla övünenler, önce halkı yalnız bırakmaktan utanmalı. Gönüllüler alevlerle savaşırken, bazı "yetkililer" hâlâ hangi ihale kime gidecek onun derdinde.
Bu yaz bir kez daha gördük: Ormanlar sadece ateşle değil, ihmalin sıcak yüzüyle yanıyor. Ve bu yangını rüzgâr değil, görevini yapmayanlar körüklüyor
