Kış mevsimi, doğanın beyaz bir örtüyle huzura büründüğü, insan ruhuna dinginlik veren bir dönemdir. Ünye'nin sahilleri, yemyeşil tepeleri ve tarihi dokusu, karın nazlı nazlı süzülüşüyle birlikte bambaşka bir güzelliğe bürünür. Kar, yalnızca soğuk ve kış anlamına gelmez; o aynı zamanda bir temizlenme, arınma ve yenilenme sürecidir.
Sabahın erken saatlerinde pencereyi açtığınızda gördüğünüz bembeyaz örtü, insana huzur verir. Hafifçe yağan kar taneleri, şehri sessizliğe bürürken, doğanın bu mucizesi karşısında içimizde derin bir şükür duygusu uyanır. Kimi zaman sahilde yürüyüş yaparken karın denizle buluştuğu o eşsiz manzarayı izleriz, kimi zaman ise sıcak bir çay eşliğinde cam kenarından bu güzelliğin tadını çıkarırız.
Maneviyat, kış mevsimiyle daha da derinleşir. Karın her tanesi, insanın iç dünyasında da bir saflık ve huzur bırakır. Beyaz örtü, geçmişin yüklerini örtüp ruhumuzu yeni başlangıçlara hazırlar. Bu mevsimde evlerimizde ailemizle geçirdiğimiz zaman, dostlarımızla paylaştığımız sıcak sohbetler, içimizi ısıtan çorba ve çaylar, hayatın küçük ama kıymetli detayları olduğunu hatırlatır.
Şükretmek, insanın ruhunu güzelleştiren bir eylemdir. Bazen bir kar tanesi, bazen sobada pişen kestanenin kokusu, bazen de sıcak bir çorbanın buharı, hayatın ne kadar büyük bir lütuf olduğunu hatırlatır bize. Ünye'nin sokaklarında yürürken, kışın sunduğu bu huzuru hissetmek, içimizi ısıtan bir mutluluk kaynağıdır.
Bu kış, karın keyfini çıkaralım, manevi huzurumuzu bulalım ve sahip olduklarımız için şükredelim. Çünkü hayat, farkına vardıkça güzelleşen bir yolculuktur.
